Koekhappen

Bijna half 2, alles staat klaar, hét kinderfeest kan beginnen. 6 Kinderen zijn er uitgenodigd, zijn leeftijd plus 1, want dat schijnt pedagogisch verantwoord te zijn. Elk jaar mag er dus 1 vriendje meer komen. Je bent er als ouders even een paar weekjes mee bezig, maar dan heb je ook wat. Het draaiboek ligt klaar, de ranja staat koud en de zelfgebakken taart met kaarsjes pronkt op tafel. In zijn mooiste kleren zit de jarige job geduldig te wachten. Ah, daar komen de eersten en om klokslag half twee is iedereen binnen. Gezellig zit iedereen rustig en kalm aan tafel en uit volle borst wordt ‘er is er 1 jarig’ ingezet. De glunderende jarige neemt hierna 1 voor 1 de cadeaus in ontvangst. Deze worden onder begeleiding van veel bewonderende ‘wauw’s’ en ‘ooooh’s’ uitgepakt. Tijd voor het programma: koekhappen, eierloop, spijkerpoepen, snoephappen in een teiltje, ringwerpen en tot slot de ‘wie-weet-het-meeste-quiz’. Alles wordt met opperste concentratie, nijver en vlijt, uitgevoerd, elkaar beheerst aanmoedigend. Tussendoor is er zelfs nog even tijd voor een kleine gezonde versnapering. Tevreden, schoon en voldaan worden de kinderen 2 uur later weer opgehaald en kunnen wij terugkijken op een geslaagde middag.

Bovenstaande verantwoorde en educatieve feestje is bij ons slechts 1 keer gelukt, op de rustige, kalme, en zich opperst concentrerende kinderen na dan. Deze blijken namelijk niet te bestaan tijdens een kinderfeest. Je kon ons na afloop bij elkaar rapen, een week hadden we nodig om bij te komen. In werkelijkheid wordt er dan ook al sinds een paar jaar een feestje ‘ingehuurd’. Buitenshuis uiteraard, want je wilt je huis heel houden. Het liefst inclusief een “vet-coole” instructeur mèt overwicht, patat, cola, quats en klimbossen. Luid zingend over “sexy ladies” en andere onderwerpen waar ik van roep “nounounou” en “dat soort woorden wil ik hier niet horen”, wordt er door de 12 aanwezigen (tsja…) vooral niet naar ons geluisterd, maar is er wel LOL, héél veel lol, saamhorigheid, respect voor elkaar (lees: elkaar liefdevol duwen, trekken, knijpen) en kameraadschap. Met bezwete koppen, rooie wangen, vieze kleren, bekaf, vermiste kledingstukken (huh?), maar met twinkelende, glinsterende ogen wordt iedereen weer opgehaald. De verhalen komen vanzelf, morgen… Weer een Feest om nooit te vergeten.