Wassen wassen wassen

Ons kind is een sportkind. Dat vinden wij natuurlijk geweldig, we hebben dat niet voor niets van jongs af aan gestimuleerd èn zelf fanatiek het goede sportvoorbeeld gegeven. Bovendien is sporten gezond, ontwikkelt het de motoriek en leert het een kind omgaan met winnen, verliezen, zijn eigen grenzen en die van anderen. Maar het allerbelangrijkste is natuurlijk het plezier in het sporten. 
Toen zoon kleiner was en zelf nog niet aan sport deed, tenminste, niet in clubverband dan, konden wij zelf nog actief aan competitiewedstrijden deelnemen. Elke zaterdag stond ‘in het teken van’. Kind werd, voorzien van de nodige ‘hoe vermaak ik mij in een sporthal attributen’, tijdens de warming up van vader overgeheveld naar moeder, inmiddels bezig met de cooling down. 
Honderden overvolle wasmanden verder, is zoon dus zelf Een Sporter geworden. Druk om wat hij overdag aan moet maakt hij zich (nog) niet, maar o wee wanneer er een sporttenue aangetrokken moet worden, dan opeens komt het er serieus op aan: “Ja, dûh, dáár kan ik toch niet in voetballen!”. Een fijne zachte hippe joggingbroek van de Hema? Daar hoef ik echt niet meer mee aan te komen. Dry fit met climatecontrol moet het zijn. Bij elkaar passend en het liefst van een bepaald merk. À la Dolf Jansen wil meneer alleen nog maar op hardloopschoenen de buitenwereld tegemoet treden.

Tijd om zelf als ouder aan sport te doen is er alleen nog ergens tussen de bedrijven, de wedstrijden van zoon en het blessureleed van jezelf door. Dan maar sport kijken en daar, waar het oude vergane sportglorie lijf het nog toestaat, meedoen met zoon. Alles beter dan niks doen, roept de ware sportspirit! En zo schaatsen, hardlopen, fietsen, skiën, zwemmen wij ons een slag in de rondte. Drinken we op zaterdag, in alle vroegte, kantinekoffie die alleen te doen is om en nabij een voetbalveld. Lopen we te blauwbekken langs de ijsbaan. Staan we op zondagmiddag de verspringbak te harken bij de Noord Nederlandse kampioenschappen atletiek en wassen, wassen, wassen.

De zaterdag, de zondag, eigenlijk vaak bijna de hele week, staat ‘in het teken van’, héérlijk!