Zakmes

Zoon werd 9 jaar en wilde als cadeau een zakmes. Een échte uiteraard. Van Victorinox. Uit Zwitserland. Rood met een wit kruis er op. Ik kreeg al klotsende oksels bij het idee. Beide oma’s bevestigden mijn angst dat mijn kind binnenkort per ongeluk een peuter uit de buurt zou gaan vermoorden met zijn enge mes door met rollende ogen: "Je geeft een kind toch geen zakmes!” te gillen. Jongen van NOG MAAR 9 met een LEVENSGEVAARLIJK MES!
Ik moest even aan het idee wennen besloot ik uiteindelijk als stoere moeder. Bovendien pleit ik als pedagoog in de kinderopvang altijd voor het geven van meer vrijheid en vertrouwen aan kinderen:“Een kind kan meer aan dan jij denkt”, “Leven ís gevaarlijk”, "Het gaat hier over de autonomie + de ontwikkeling van zelfvertrouwen” en “Jongens hebben andere behoeften dan meisjes, daar moet je als pedagogisch medewerkster rekening mee houden”. Dat zakmes moest er dus maar van komen. Gelukkig vond ik via Google uit dat er tegenwoordig gewoon heuse kinderzakmessen bestaan, een cadeautje van onze controlemaatschappij? Veiligheid boven alles! Het mes heeft in plaats van een punt aan het eind, een afgeronde punt. Daar moest ik het mee doen vond Victorinox en deze werd aangeschaft. 
Met een stralend gezicht werd cadeau twee met cadeau één opengesneden terwijl ik écht mijn best deed om niet de hele tijd “Kijkuit-pasop-laat mij anders maar” te roepen. De andere kant op kijken bij het herhaaldelijk inklappen van het vlijmscherpe mes, langs de net-negenjarige-vingertjes, heeft mij door dit moeilijke moment heen gesleept. Nadat Vader het mes nog even had geslepen, want “Hij kan nog wel wat scherper”, werd het ‘moordwapen’ aan de broeklus gehangen met de bijgeleverde ketting (om de nek met vrolijk rood koord kon ook, maar daar werd ik keihard om uitgelachen) en ging hij naar buiten, óp naar DE BUURTKINDEREN! Binnen twee tellen stonden deze buurtkinderen met bloedende vinger om een pleister te vragen, ze hadden éven willen voelen aan het mes… Sindsdien wordt het zakmes met GROOT RESPECT en voorzichtigheid behandeld. Spelen, leren, ontdekken, het kán gevaarlijk zijn, maar daar zit nu juist de prachtige uitdaging en leerervaring. Leven ís gevaarlijk, geen ontkomen aan voor onze kinderen! Kan je ze maar beter gewoon een zakmes geven voor hun 9e verjaardag.